Od solidności i trwałości wykonania konstrukcji na której mocowane są moduły (panele) fotowoltaiczne zależy niezawodność działania domowej elektrowni słonecznej oraz bezpieczeństwo nasze i naszego dobytku. Ekipa dokonująca montażu oprócz wykazania się dużymi kwalifikacjami winna używać odpowiednich i często specjalistycznych narzędzi i części.
Przy montażu na budynkach, różnorodność w rodzajach stosowanych pokryć dachowych i kąta nachylenia połaci powoduje konieczność stosowania odmiennych rozwiązań. Chodzi tutaj o pierwszą konstrukcję, która pełni rolę podstawowego mocowania do podłoża. To od tej właśnie podstawy zależy, czy nasza elektrownia nie zostanie uszkodzona lub wprost porwana przez silny wiatr. Najczęściej stosuje się specjalne uchwyty (haki), które powinny być przytwierdzane do elementów nośnych (konstrukcyjnych) dachu np. do krokwi więżby dachowej. Używane są uchwyty różnego typu (S,T,U) do dachówek cementowych, ceramicznych lub specjalnych śrub dwugwintowych np. do blachodachówki. Inne uchwyty są stosowane w przypadku pokryć z blachy trapezowej lub na rąbek. Uchwyty nie powinno się mocować w większej odległości od siebie niż 120 cm.
Przy okazji czynności mocowania śrub dwugwintowych do konstrukcji więżby można sprawdzić fachowość ekipy montującej. Umiejętność zlokalizowania poszczególnych krokwi jest bardzo istotna dla solidności przytwierdzenia konstrukcji, ale także dla szczelności dachu, który może zostać niepotrzebnie podziurawiony. Ze względu na konieczność chłodzenia modułu podczas jego pracy, należy zachować odpowiedni dystans modułu od powierzchni dachu. Nie ma z tym problemu w przypadku dachów płaskich, gdzie używa się wsporników tzw. trójkątów, aby ustawić moduły jak najbardziej optymalnie w stosunku do promieni słonecznych. Z kolei ze względu na zagrożenia atmosferyczne (silne wiatry) rezygnuje się często z ustawiania modułów pod dużymi kątami w stosunku do połaci dachowej. Trójkąty przykręcane są bezpośrednio do konstrukcji dachu lub stosuje się specjalne rozwiązanie balastowe (najczęściej bloczki betonowe).
Do uchwytów, śrub dwugwintowych lub trójkątów przykręcane są szyny (profile), które stanowią bezpośrednie oparcie dla modułów słonecznych. Moduły posiadają metalowe sztywne oramowanie, dzięki czemu mogą być przymocowane w czterech miejscach do dwóch rozstawionych szyn. Do tego celu służą dedykowane zaciski (klemy), skrajne i środkowe (mocujące dwa sąsiednie moduły).
Przykładowa konstrukcja do dachówki cementowej (betonowej) dla 4 modułów o wymiarach 1×1,7m ustawionych pionowo w jednym rzędzie będzie się składała z 6 uchwytów np. typu S (po 3 na każdą szynę), dwóch szyn po 4,2 metrów, 4 zacisków skrajnych, 6 zacisków środkowych oraz elementów złącznych czyli śrub i wkrętów. Dla blachodachówki zamiast uchwytów S zastosujemy śrubę dwugwintową z adapterem (płaskownikiem lub kątownikiem).
Bardzo ważna uwaga dotyczy materiału, z którego wykonane są poszczególne elementy konstrukcyjne i złączne. Otóż, na wkręty, śruby, nakrętki, podkładki uchwyty itp. używa się wyłącznie stali nierdzewnej A2 oraz aluminium na szyny, zaciski i niektóre elementy wsporcze . Nie wolno stosować elementów ocynkowanych. Nasza elektrownia słoneczna ma żywotność planowaną na ponad 20 lat, więc trudno sobie wyobrazić, aby elementy mocujące uległy wcześniejszej korozji lub wymiana np. uszkodzonego modułu była bardzo utrudniona przez zastosowanie rdzewiejących śrub lub zacisków.